Garfield to gruby, leniwy, wredny, ale też niezwykle inteligentny kot - główny bohater komiksu pod tym samym tytułem, stworzonym przez Jima Davisa w roku 1978. W jego przygodach towarzyszą mu przede wszystkim Jon, jego upośledzony pod względem towarzysko-społecznym (i nie tylko) "właściciel", oraz radosny, aczkolwiek niegrzeszący inteligencją i rozgarnięciem pies Odie.
Imię Gardield to hołd dla dziadka Davisa, którego imię miało upamiętnić prezydenta USA, Jamesa Garfielda.

Garfield jest bardzo wybredny i ma swoje preferencje. Oto skrócona lista tego, co kocha:

• on sam
• miś Pooky
• mocna kawa
• wylegiwanie się na trawie w słoneczne dni
• jedzenie w każdej formie, ewentualnie poza rodzynkami (najbardziej uwielbia lasagne i pizzę, ale nie pogardzi też np. kwiatem)
• spanie - zasadniczo jego ulubiona czynność, oczywiście poza konsumowaniem
• denerwowanie Jona i Odiego (ulubioną formą denerwowania Odiego jest skopywanie go z jakiejś wysokości)
• mama Jona, ponieważ jest doskonałą kucharką, specjalizującą się w potrawach z ziemniaków.

Natomiast Garfield nienawidzi:

• diety (jego maksymą jest "diet" is a "die" with a "t")
• poniedziałków (Garfield dusi się poniedziałkowym powietrzem)
• wstawania rano
• pająków (przeważnie rozgniata je gazetą. Tylko raz dał się przekupić; w okresie przedświątecznym kilkoro przedstawicieli tej społeczności zaśpiewało mu "We wish you a merry christmas" w czerwonych czapeczkach)
• rodzynek
• listonosza
• sąsiadki, pani Feeny i jej psa
• wagi łazienkowej (jest z nią w ciągłym stanie wojny, jednak wzajemna nienawiść nasila się podczas garfieldowych diet)
• budzika (wszystkie się go boją, gdyż śpi z młotkiem na wypadek, gdyby któremuś z nich przyszło do głowy go budzić)
• Nermala - to jego wróg nr 1, ponieważ Nermal jest wiecznie malutkim, ślicznym i słodkim kociakiem, czym lubi się chwalić, jednocześnie wypominajśc Garfieldowi jego wiek i wagę
• myjni samochodowych.