Poza Garfieldem w komiksie występują także inni bohaterowie.

Do głównych należą:

Jon - właściwie Johanatan "Q" Arbuckle - właściciel Garfielda. Urodził się 28 lipca 1950 roku. Wszyscy mają go za nudziarza i randkową ofiarę - za bardzo się nie mylą. Poza tym, ma nieprzeciętną (prawie czerwcową) zdolność do przypadkowego robienia sobie krzywdy różnymi, teoretycznie bezpiecznymi przedmiotami jak np. puszka z jedzeniem dla kota czy worek z tymże. Ok. 99% jego prób umówienia się na randki kończy się zdecydowaną odmową. Niekiedy, w akcie desperacji jego potencjalne ukochane zmieniają nazwisko i adres zamieszkania.

Odie - jest to pies o bardzo małym ilorazie inteligencji, przyprowadzony przez Lymana. Mimo że od samego początku Garfield skopywuje go ze stołu, jeszcze się nie nauczył, aby nie stawać koło krawędzi. Poza tym, dzięki jego ogromnej naiwności jest doskonałym celem do wyżywania się dla Garfielda. Niekiedy (zdażyło się to może z 4 razy) Odie odwdzięczał się kocurowi tym samym. Jego charakterystycznymi cechami są: żółta sierść, dyszenie i wiecznie zaśliniony, długi jęzor, który niezmiennie wprowadza Garfielda w osłupienie.

Bohaterowie poboczni, występujący epizodycznie to:

Arlene - dziewczyna Garfielda. Pojawiła się 24 czerwca 1980 roku. Jest różową kotką, ma długą szyję i szparę między przednimi zębami (ma na tym punkcie kompleksy). Zarzuca Garfieldowi - zresztą słusznie - zapatrzenie w siebie.

Nermal - mały, słodki kociak. Znany również jako "najsłodszy kociak na świecie", "obrzydliwie uroczy", "kulka cudowności". Mimo że jest własnością rodziców Jona, nigdy nie widziano go na ich farmie. Po raz pierwszy poznajemy go 3 września 1979 roku, kiedy rodzice Jona zostawiają kota pod opieką syna z powodu wyjazdu. Garfield nienawidzi go zwłaszcza wtedy, kiedy stara się pokazać wszystkim jaki jest uroczy. Często stara się wysłać do pocztą do Abu Zabi.

Dr Elizabeth "Liz" Wilson - weterynarka, u której leczeni są Garfield i Odie. Nad wyraz często, gdyż Jon nieustannie szuka okazji do spotkania pięknej Liz i zaproszenia jej na randkę. W końcu udało się to - od lipca 2006 roku Jon i Liz tworzą parę.

Irma - właścicielka baru, w którym czasem stołują się Jon i Garfield.

Pooky - pluszak Garfielda; jedyna istota, jaką Garfield darzy szczerą, bezinteresowną miłością. Często mu się zwierza i mówi mu o tym, co się dzieje.

Lyman - dawny przyjaciel Jona. Pewnego dnia przybył z Odiem i jedną walizką, prosząc Jona o użyczenie mu dachu nad głową. Od tego czasu pojawia się epizodycznie.

Mom - mama Jona. Specjalistka od potraw ziemniaczanych, przez co jest chołubiona przez Garfielda. Często przesyła im jedzenie paczką.

Dad - tata Jona. Podobnie jak jego żona, mieszka na farmie. Jest nieco zacofany - wciąż uważa, że 3 kanały telewizyjne to multum. Postać wzorowana na ojcu autora komiksu.

Doc Boy - brat Jona, nienawidzi gdy się na niego mówi Doc Boy. Mieszka z rodzicami na farmie i często kłóci się z bratem, nazywając go mieszczuchem (Jon natomiast nazywa go wieśniakiem. Potrafią się kłócić w ten sposób bardzo długo.) Postać wzorowana na bratu autora, który podobno nie był tak głupi jak Doc Boy, tylko głupszy.

Myszy - sojuszniczki Garfielda. Jon często żąda od kota, żeby je gonił, ten jednak nigdy tego nie robi - niekiedy tylko razem udają, że jest inaczej. Większość z nich nie jest nazwana, poza Hermanem, Floydem i Squeakiem. Czasem myszony robią sobie z Garfielda "jaja", gdyż wiedzą że nie będzie mu się chciało wstać, żeby je gonić.

Ellen - znajoma Jona, z którą wielokrotnie usiłował się umówić na randkę. Specjalistka od wymyślania forteli, mających temu zapobiec. W komiksie istnieje tylko jako głos z słuchawki.

Lillian - Jon wynajął ją do opieki nad zwierzętami podczas swojej randki z Liz. Kobieta ta ma co najmniej 80 lat i niezwykle grube szkła okularów. Nie są jednak dostatacznie grube, gdyż Lillian nie jest zupełnie świadoma tego, co się dzieje - kiedy Garfield i Odie są zirytowani jej obecnością, podstawiają dwa owoce (pomarańczę i ananasa), a sami idą broić. Kobieta oczywiście nie zauważa różnicy.